Jest takie miejsce, które mimo listopadowej, często szarej i deszczowej pogody, staje się najbardziej ruchliwym i kolorowym miejscem. 1 i 2 listopada to właśnie nekropolie i mniejsze cmentarze, miejsca w których spoczywa kilka osób lub pojedyncze groby stają się miejscem spotkań całych rodzin.
Dzień Wszystkich Świętych i następujący po nim Dzień Zaduszny są wyjątkowymi dniami w roku, w których szczególną pamięcią i modlitwą otaczamy tych, którzy już odeszli do wieczności. To właśnie pamięć o zmarłych i wewnętrzna potrzeba okazania im szacunku i miłości sprawia, że każdego roku tysiące ludzi przemierza setki kilometrów by, w myśli starej, polskiej tradycji, w dniu Wszystkich Świętych zapalić znicz na grobie, złożyć kwiaty i odmówić modlitwę.
Historia obchodów dnia Wszystkich Świętych sięga pierwszych wieków chrześcijaństwa i choć w różnych krajach na świecie różnie wspomina się zmarłych w tym dniu, to jednak właśnie ta idea przyświeca niemal wszystkim obchodom. Polska tradycja zachęca, by w tym dniu uczestniczyć w nabożeństwie na cmentarzu, gdzie odprawia się specjalne modlitwy za zmarłych.
Święto to poprzedzone jest przygotowaniami, które skupiają się głównie na czyszczeniu i dekoracji grobu. Tradycyjne chryzantemy zastępowane są przez zakupione lub własnoręcznie wykonane stroiki, a także nowoczesne kompozycje florystyczne z ikebanami na czele. Takie kompozycje wykonane zazwyczaj ze sztucznych kwiatów, nie tylko prezentują się bardzo dobrze na grobie, ale także są odporne na działanie niskich temperatur, śniegu czy wiatru.
Nieodłącznym elementem tego święta są także znicze. Obok tradycyjnych świeczek, znaleźć można także bardziej nowoczesne znicze z dedykacją, z cytatem o śmierci i przemijaniu lub tęsknocie. W naszej kulturze raczej nie przyjęły się znicze z pozytywką. Najważniejsze jest jednak to, by płonąca na grobie świeca, obraz, który zazwyczaj umieszczany jest na ściennych gazetkach z okazji Wszystkich Świętych w szkole, symbolizowała pamięć i wiązała się z modlitwą za zmarłą osobę.